Kryzys związany z pandemią COVID-19 uwypuklił znaczenie odpornych systemów edukacji, które utorują drogę zielonej gospodarce opartej na wiedzy i transformacji cyfrowej. Europejski Komitet Regionów (KR) popiera wysiłki Komisji Europejskiej na rzecz utworzenia europejskiego obszaru edukacji do 2025 r. , wzywa jednak do lepszego uwzględnienia potrzeb regionalnych i do zajęcia się dysproporcjami regionalnymi w dziedzinie edukacji. Sprawozdawca Emil Boc (RO/EPL), burmistrz Klużu-Napoki, przedstawił opinię KR-u na sesji plenarnej w środę.
KR uważa, że osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju i dążenie do zrównoważenia środowiskowego powinny być kluczowymi celami europejskiego obszaru edukacji. Dwutorowa transformacja ekologiczna i cyfrowa winna zostać uwzględniona we wszystkich procesach edukacyjnych i celach przekrojowych w dziedzinie kształcenia i szkolenia. Postępy państw członkowskich należy oceniać za pomocą planu działania, rocznych wskaźników i poziomów odniesienia.
„O ile kompetencje władz lokalnych i regionalnych w dziedzinie edukacji znacznie się różnią w poszczególnych państwach członkowskich, mają one bezpośrednie i kompleksowe powiązania ze społecznościami, w których wdrażane są polityki edukacyjne kształtowane na szczeblu europejskim i w których polityki te mają bezpośredni wpływ. W związku z tym strategiczne cele europejskiego obszaru edukacji muszą iść w parze z jasnymi i możliwymi do zidentyfikowania środkami finansowymi dostępnymi dla władz lokalnych i regionalnych" - stwierdził sprawozdawca Emil Boc , który pełnił funkcję premiera Rumunii w latach 2008–2012.
Posłanka do PE Michaela Šojdrová (CZ/EPL), sprawozdawczyni Parlamentu Europejskiego w sprawie europejskiego obszaru edukacji, stwierdziła: „Sądzę, że wszyscy podzielamy pogląd, iż wysokiej jakości edukacja jest odpowiedzią na obecne i przyszłe wyzwania, w tym na transformację cyfrową i transformację ekologiczną. Jednak obszar ten najbardziej ucierpiał z powodu pandemii COVID-19. Zamierzam przedstawić sprawozdanie Parlamentu Europejskiego, które będzie realistyczne i będzie miało na celu opracowanie wspólnej strategii na rzecz europejskiego obszaru edukacji, wspólnej i realizowanej przez wszystkie instytucje i podmioty na szczeblu europejskim, krajowym i lokalnym”.
W swojej opinii Emil Boc wskazuje, że regiony i miasta mogą pomóc w określeniu regionalnych potrzeb edukacyjnych i promowaniu konkretnych strategii politycznych uwzględniających uwarunkowania lokalne. Szczególny nacisk należy położyć na zmniejszenie obecnych dysproporcji edukacyjnych między obszarami wiejskimi i miejskimi, między etapami w systemie edukacji i placówkami edukacyjnymi. Słaba edukacja jest zasadniczo związana z ubóstwem i niewystarczającymi zasobami indywidualnymi i stanowi kluczowy czynnik leżący u podstaw drenażu mózgów.
W opinii podkreślono również znaczenie budowania partnerstw strategicznych między władzami lokalnymi i regionalnymi i uczelniami wyższymi na ich terenie, a także innymi placówkami kształcenia i szkolenia formalnego i pozaformalnego. Pomogłoby to zapewnić bardzo potrzebne programy uczenia się przez całe życie na rzecz podnoszenia i zmiany kwalifikacji, tak aby umożliwić ludziom pozostanie na szybko zmieniającym się rynku pracy lub wejście na niego w ramach transformacji ekologicznej i cyfrowej.
Dodatkowe informacje
Wspólny plan działania podpisany w listopadzie 2020 r. przez Komisję SEDEC KR-u i służby komisarz Marii Gabriel (Dyrekcja Generalna ds. Edukacji, Młodzieży, Sportu i Kultury, Dyrekcja Generalna ds. Badań Naukowych i Innowacji oraz Wspólne Centrum Badawcze) przewiduje, że KR będzie uczestniczył w konsultacjach związanych z wdrażaniem europejskiego obszaru edukacji i w koalicji na rzecz edukacji dla klimatu .
KR opublikował w tym tygodniu nowe badanie na temat aktywnego wkładu szczebla niższego niż krajowy w tworzenie europejskiego obszaru edukacji. W badaniu tym określa się i analizuje inicjatywy w zakresie kształcenia i szkolenia realizowane przez władze lokalne i regionalne w całej UE oraz stwierdza się, że postępy w całej UE są zróżnicowane, a czasami występują znaczne różnice – nawet między regionami w obrębie tego samego kraju. Udokumentowane w nim także zostały reakcje i środki wspierające, które wdrożono na początku 2020 r. w następstwie pandemii COVID-19.
